- Online: het aantal online bedreigingen is aan het stijgen. Maar 13% van alle daders komt voor de rechter. Online bedreigingen zijn moeilijk aan te pakken en te voorkomen. Op social media kunnen dreigers nieuwe profielen aanmaken, een dader kan bijvoorbeeld verder op een nieuwe profiel.
- Mensenmassa’s: Op straat kan de sfeer tussen twee groepen die het niet met elkaar eens zijn snel omslaan. Er zijn bijvoorbeeld groepen die vinden dat de journalistiek de vijand is, zulke groepen kunnen zich vervelend gedragen. Het beste is om dan de confrontatie uit de weg te gaan.
- Aanslagen: in het verleden zijn er aanslagen geweest die gericht waren tegen journalisten. Maar journalisten kunnen ook slachtoffer worden wanneer ze geen doelwit zijn.
- De georganiseerde misdaad: misdaadjournalisten maken vaak items over mensen die geweld gebruiken, hierdoor lopen misdaadjournalisten grote risico’s.
- Juridisch: er kan ook sprake zijn van juridische dreiging, wanneer een journalist een item publiceert met gevoelige informatie.
Meer aandacht voor geweld tegen journalisten
In het afgelopen decennium heeft slechts 1 op de 10 misdaden tegen journalisten tot een veroordeling geleid. Van de 593 moorden op journalisten tussen 2006 en 2013 is slechts 6% opgelost. Het onderwerp is laatst ter sprake gekomen in de tweede kamer. Daar werd aan minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid de vraag gesteld hoe het kabinet journalisten beter gaat beschermen tegen intimidatie. Volgens Grapperhaus is persvrijheid belangrijk, maar hij erkent dat dingen nu niet zo gaan als hij zou willen. Er komt overigens wel een aanpassing: vanaf 1 april kan het Openbaar Ministerie hogere straffen eisen in zaken waarbij journalisten zijn bedreigd. Of alleen hogere straffen eisen voldoende is gaan we na april merken.
Vorige week schreef journalist Chris Klomp dat zijn huisadres rondging op internet. Er hebben zich wel meerdere incidenten voorgedaan. Zo werd er vorig jaar zelfs een steen door zijn ruit gegooid. Ook kreeg hij een dreigtelefoontje, hij schrijft dat de beller het volgende zei: ‘Naomi, Groningen. Chris, wegwezen van het internet, anders pakken we je’. De journalist heeft meerdere keren aangifte gedaan bij de politie. De politie gaf aan dit zeer slecht is. Maar Chris kreeg helemaal geen terugkoppeling van zijn aangiftes. Uiteindelijk bleek dat de aangiften gesponeerd waren. De politie heeft hem hier helemaal niet op de hoogte gebracht.
Er bestaan blijkbaar lijsten met adressen van journalisten. Rare verzetsgroepen, die journalisten de schuld geven van allerlei dingen, verzamelen adressen van journalisten en zetten de lijst online. Chris schrijft op zijn website dat hij mensen van de politie op de lijsten had gewezen, waarna hij als antwoord kreeg: ‘Alles wat ooit op internet is geplaatst gaat er nooit meer vanaf, dus…tenzij u verhuist zal daar niets aan veranderd kunnen worden’. Dit is een zorgelijke reactie. Een voorbeeld van een verzetsgroep zijn de anti-lockdown demonstranten. De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) meldt dat er binnen deze groep een radicale onderstroom bestaat met extremistische gedragingen die politici en journalisten bedreigen. Dit betekent dat journalisten die over corona schrijven het risico lopen om bedreigd te worden. De NOS heeft laatst een maatregel genomen om journalisten te beschermen: het NOS logo van de satellietwagens is verwijderd. De persvrijheid gaat een stukje achteruit nu journalisten van de NOS geheim moeten houden voor wie ze werken.
Ben je zelf journalist en heb je in een lastige situatie gezeten? Of heb je nog tips voor journalisten? Laat hieronder een reactie achter.
Bron: AD, PersVeilig, Villamedia, Parool, chrisklomp.nl, (foto) Unsplash,
