Plastic rietjes worden verbannen uit supermarkten, plasticsoep is inmiddels een begrip en voor steeds meer plastic producten verschijnt een herbruikbare of verpakkingsvrije variant. Binnen enkele jaren is er op grote schaal bewustzijn gecreëerd over het scheiden van afval. Er is zelfs een Plastic Health Summit in het leven geroepen. Wat is er dan eigenlijk aan de hand met al het plastic afval? Wat zijn de risico’s van plastic?
Wat is plastic precies? En wat zijn microplastics?
Plastic is een kunststof waarvan we per jaar zo’n 368 miljoen ton produceren. Dat worden bijvoorbeeld plastic tasjes, speelgoed en piepschuim. Sinds de jaren vijftig wordt plastic op grote schaal gebruikt, omdat het goedkoop is en op veel verschillende manieren gebruikt kan worden. Bovendien gaat het lang mee.
Plastic is een niet-natuurlijk product en bestaat uit chemische verbindingen. Het wordt gemaakt van grondstoffen als aardolie en aardgas. De schadelijke effecten komen vooral voort uit het feit dat de natuur plastic niet of nauwelijks kan afbreken, waardoor het plastic zich opstapelt.
Grote stukken plastic veranderen met de tijd in microplastics. Deze deeltjes zijn kleiner dan vijf millimeter en ook niet afbreekbaar. Ze zijn dus minder goed zichtbaar, hoewel ze voorkomen in het water, de grond en de lucht.
Volgens het RIVM zijn microplastics een “aanzienlijk risico” voor het milieu. Die risico’s zijn echter nog grotendeels onbekend. Toch zijn er ook risico’s die al zichtbaar zijn.
Risico’s voor de natuur en het klimaat
Veel microplastics komen via rioolwaterzuiveringen in het water terecht en daarmee dus in het milieu. Bovendien komt er jaarlijks tussen de 5 en 13 miljoen ton van de wegwerpartikelen in de oceanen. Daardoor wordt de natuur ernstig vervuild.
Doordat plastic het zonlicht tegenhoudt, krijgt plankton te weinig zonlicht binnen. Er kan dan geen fotosynthese plaatsvinden en dus komt er ook geen zuurstof in de oceanen. Als het zuurstofgehalte te laag wordt, dan zullen de dieren in de zee sterven. Er wordt ook wel gesproken van zuurstofverarming.
Bovendien zal de bodem ondoordringbaar worden. Als gevolg daarvan krijgen de wortels in de bodem niet voldoende water en zuurstof meer. De vruchtbaarheid van de grond neemt dan af, terwijl mensen die vruchtbaarheid nodig hebben om voedsel te verbouwen. Het leven op aarde wordt dus belemmerd door het plastic.
De productie van plastic en de verbranding van plastic afval speelt een belangrijke rol in klimaatverandering. Doordat plastic van fossiele brandstoffen wordt gemaakt, komt er veel CO2 vrij in het productieproces. Dat is uiteraard ook het geval bij het verbranden van het plastic. Als er veel CO2 vrijkomt, dan zal de aarde opwarmen. Er wordt ook wel gesproken van het versterkte broeikaseffect. Plastic draagt dus ook bij aan klimaatverandering. Daarnaast is het mogelijk dat microplastics op de ijskappen en in de lucht ervoor zorgen dat de aarde sneller opwarmt. Daar is nog onvoldoende onderzoek naar gedaan om dat met zekerheid te zeggen.
Risico’s voor mens en dier
Het is een beeld dat we allemaal kennen: een overleden of gewond dier door plastic in de oceanen. Het komt geregeld voor dat dieren plastic opeten of erin verwikkeld raken en zichzelf zo ernstig verwonden, soms met de dood tot gevolg. Zo spoelde in november 2018 een dode potvis aan in Indonesië met bijna zeven kilo plastic in zijn maag.
Microplastics worden opgenomen in de weefsels van bijvoorbeeld mosselen en vis. Daardoor komen de microplastics in de voedselketen terecht. Ook in het menselijk lichaam bevinden zich microplastics. Dat komt niet alleen door het eten van deze dieren, maar ook doordat er plastic zit in ons drinkwater en in de lucht die we inademen. Uit onderzoek blijkt dat sporen van plastic worden aangetroffen in urine en in bloed.
Het is vooralsnog onduidelijk welke invloed plastic precies heeft op het menselijk lichaam. Bij dieren is hier meer over bekend. De microplastics die werden gevoerd aan een zwangere muis waren bijvoorbeeld zelfs in de foetus terug te vinden. Daarnaast toont onderzoek dat immuuncellen het plastic aanvallen. Dat lukt niet altijd, waardoor de cellen kunnen afsterven.
Wet- en regelgeving
Om de schadelijke gevolgen van het plastic (afval) terug te dringen, geldt er wet- en regelgeving in de Europese Unie (EU). Sinds 3 juli 2021 geldt in de EU een verbod op plastic wegwerpartikelen. Het gaat dan niet alleen om rietjes, maar ook om wattenstaafjes en ballonstokjes. Vanaf 5 januari 2023 komen daar regels bij: er wordt een zogeheten UPV (uitgebreide producenten verantwoordelijkheid) ingevoerd. Producenten van wegwerpplastic moeten dan meebetalen aan het inzamelen van het afval en het opruimen van zwerfafval. De precieze regels daarover worden nog uitgewerkt.
In Nederland is de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) verantwoordelijk voor de handhaving van het verbod op plastic wegwerpartikelen.
Bronnen: